نایلون

نایلون یکی از انواع پلیمرهای مصنوعی با ستون فقرات آمیدی است که اولین بار توسط دو مخترع به نام‌های والاس کارثرایت و پال هالوز در سال ۱۹۳۱ در شرکت دوپونت در ایالات متحده آمریکا تولید شد. این پلیمرها، جایگزینی برای ابریشم بودند و به دلیل خصوصیات ویژه‌ای مانند نرمی، سبکی، مقاومت به خوردگی و ضربه، استحکام بالا و قابلیت کاربرد در درجه حرارت بالا، به سرعت محبوبیت یافتند.

پلیمرهای نایلونی کاربردهای تجاری قابل توجهی در پارچه و الیاف (پوشاک، کفپوش و تقویت‌کننده لاستیکی)، در اشکال (قطعات قالب‌گیری شده برای اتومبیل، تجهیزات الکتریکی و غیره) و در فیلم‌ها (بیشتر برای بسته‌بندی موادغذایی) دارند.

کاور نایلون

امروزه بسته بندی مناسب کالا جهت جلوگیری از خرابی ناشی از باران، گرد و خاک و ضربه‌های احتمالی وارد شده به محصول هنگام نگهداری در انبار یا رساندن آن به مشتری، از مهمترین عوامل فروش کالا و خدمات به مشتری محسوب می‌شود. کاور نایلون یکی از محصولاتی است که در عین سبکی، یکی از موثرترین لوازم بسته بندی تلقی شده است.

کاور نایلون نوعی پوشش پلی اتیلنی است که در عین محافظت از محصول، جایگزینی اقتصادی برای انواع کاورهای برزنتی محسوب می‌شود. پلی اتیلن یکی از محکم‌ ترین مواد جهت نگهداری کالا و جلوگیری از بروز آسیب به آن بوده و در عین استحکام بالا، قیمت ارزان‌ تری نسبت به مواد دیگر در این صنف دارد.

به طور معمول نگهداری محصولات در انبار با مواردی همراه است که ممکن است خارج از کنترل صاحب کسب و کار باشد. برای مثال عواملی مانند آب، گرد و غبار، حشرات و آفت‌ها و حوادث طبیعی یا غیر طبیعی که ممکن است به هر دلیلی اتفاق بیفتند، به کالا و محصولات آسیب رسانده و در نتیجه به کسب و کار شخص ضرر می‌رساند؛ لذا نگهداری مناسب از محصول و جلوگیری از بروز آسیب به آن از الزامات راه اندازی کسب و کارهایی مانند کارخانجات مختلف است.